پایان نامه معناشناسی « ألم » در نهج البلاغه بر اساس مدل ایزوتسو
فرمت فایل دانلودی: .docxفرمت فایل اصلی: Doc
تعداد صفحات: 215
پایان نامه معناشناسی « ألم » در نهج البلاغه بر اساس مدل ایزوتسو
نوع فایل: Word و قابل ویرایش
تعداد صفحات : 215 صفحه
چکیده
ألم یکی از واژه‌هایی است که در نهج البلاغه با مشتقات گوناگون به کار رفته است ولی تأکید معنایی دقیق آن به روش معناشناختی استخراج نشده است از این جهت جا داشت این واژه با تکیه بر روش معناشناسی مورد بررسی قرار گیرد، با این کار می‌توان انتظار داشته باشیم تا معنای دقیقِ به کار رفته از آن در نهج البلاغه حاصل آید. معناشناسی بخشی از دانش زبان‌شناسی یا شاخه‌ای مستقل از آن است که از رهگذر آن می‌توان به تحلیل معنای واژه‌ها و جمله‌های یک متن پرداخت و جایگاه دقیق کلمه‌ها و ترکیب‌های آن را با توجه به نظام معنایی که در آن قرار دارد، تشخیص داد. حوزه‌های معنایی این واژه هماهنگی معنایی آن را در قرآن و نهج البلاغه به اثبات می‌رساند اما معنای ألم در نهج البلاغه گسترده‌تر از متن قرآن بوده و بیانگر این حقیقت است که هم عوامل درون کلامی از قبیل بافت ، سیاق ، بلاغت و… وهم عوامل برون کلامی از قبیل فرهنگ، جامعه، مسائل سیاسی و… در معنای واژه ألم دخالت داشته است. در معناشناسی تاریخی به این نتیجه رسیدیم که اَعراب جاهلی ألم را به دردی که غالباً به حوزه جسم و به ارتباط انسان با دیگران محدود نموده؛ می‌شناخته‌اند. مطالعه توصیفی نیز نشان می‌دهد که ألم در نهج البلاغه بر محور جانشینی با واژه‌هایی مانند داء، عناء، وجع و… ، و بر محور هم‌نشینی با واژه‌هایی مانند دواء، صبر، دنیا و… در یک حوزه معنایی قرار می‌گیرد. همچنین "ألم" در نهج البلاغه همانند قرآن کریم از حیث تقابل معنایی، در مقابل ایمان و تقوا قرار گرفته است. در واقع می‌توان گفت که این واژه در نهج البلاغه ذو‌مراتب و یک مفهوم نسبی است.
کلیدواژه‌ها: نهج البلاغه، معناشناسی، ألم، وجع، داء، دنیا، تقوا، ایمان.